Prema svojim arhitektonskim svojstvima,
crkva Svetog Ahilija
pripada Raškoj stilskoj grupi koja je obeležila XIII vek, koherentnim spojem Romaničke obrade spoljašnosti i Vizantijskog prostornog koncepta. Slikanje fasada crkve Svetog Ahilija u stilu vizantijskog ćelijastog sloga. Tehnike zidanja naizmeničnim redovima kamena i opeke, na romanički obrađenim zidovima, čini crkvu Svetog Ahilija u Arilju jedinstvenom građevinom XIII veka na ukupnom području vizantijskog sveta. Izrada freskopisa je završena 1296. godine i izrađen je tradicijama monumentalnog stila srpske freskoslikarstva XIII stoljeća , a u njemu se ističu portreti samog Dragutina , zatim njegove supruge Kataline i njihovih sinova ( Uroš i Vladislav ) , kao i njegova brata , kralja Milutina ( 1282-1321 ).
Manastir
Manastir je postojao i prije Dragutinovog doba , a u njemu je od 1219. godine bilo sedište Moravičkog episkopa . Sam lokalitet je možda kao manastir postojao još od doba cara Samuila (976 – 1014) , koji je Svetom Ahiliju podigao veliki manastir u svojoj prestonici Prespi . Manastir je bio episkopsko sedište i 1433. godine , a 1650. godine se spominje kao zapusteo . Krajem XIX veka u crkvi se nalazio prazan grob svetog Ahilija , a srpski rodoslovi navode da je u njoj bio sahranjen i Dragutinov sin Uroš , iz čijih moštiju je teklo miro .
Prema natpisu očuvanom u crkvi, njen živopis je završen 1296. godine. Nadovezuje se na tzv. zlatni vek srpskog slikarstva, koji svoj vrhunac dostiže slikarstvom Sopoćana (1263 — 1268). Danas je u delimično očuvan, najviše u narteksu, u nešto manjoj meri u naosu, dok su u egzonarteksu očuvani samo mali fragmenti.
U prvoj zoni freskopisa u naosu prikazani su, u stojećem položaju, sveci iz dinastije Nemanjića sa srpskim episkopima i arhiepiskopima, kao svojevrsna potvrda jedinstva države i crkve u Nemanjićkoj Srbiji. Iznad njih su prikazane scene iz života Presvete Bogorodice, Veliki praznici i Hristova stradanja. Đakonikon je ukrašen prizorima iz života svetog Nikole, dok su u apsidi predstavljene evharističke teme.
Ktitorski portret kralja Dragutina sa modelom crkve, nalazi se u donjoj zoni narteksa. U istom nivou se nalaze i portreti njegovog brata, supruge i sinova. Iznad njih prikazani su vaseljenski sabori i teme iz Starog zaveta.